Voor zij die lijden (Wim Distelmans)

Ma mort m'appartient

2020 stond voor een groot deel in het teken van ‘het eutha­na­sie­proces’. Drie artsen moesten voor Assisen ver­schi­j­nen op ver­den­king van de ver­gif­ti­ging van Tine Nys die op basis van een psy­chia­trische aan­doe­ning om eutha­na­sie gevraagd had. De dokters werden welis­waar vri­j­ges­pro­ken, maar toch bleef de samen­le­ving met veel vragen zitten. Hoe zit dat nu met die pro­ce­dure ? En hoe bepaal je ‘ondraa­glijk en onge­nees­lijk psy­chisch lijden’? En gaan dokters nu schrik krijgen om een eutha­na­sie uit te voeren ? En wat is precies de rol van de contro­le­rende com­mis­sie ? En moet het recht op eutha­na­sie worden uit­ge­breid naar demen­te­ren­den ? En zijn pal­lia­tieve sedatie, the­ra­peu­tische hard­nek­ki­gheid of het stop­zet­ten van een behan­de­ling moreel wel meer verant­woord dan eutha­na­sie ? En wat kan men precies aan­vra­gen via een wils­verk­la­ring ? Dokter Wim Distelmans beant­woordt alle vragen die een ant­woord ver­die­nen, omdat niemand dat beter kan dan hij.

[Beschrijving van de uitgever]

Borgerhof & Lambrechts, 2020
978-946393-227
127 pages